Deli-lik

Dünya o kadar hızlı dönüyor ki bazen yetişemiyorum karmaşasına. Patlamalar,yangınlar,terör eylemleri,festivaller,protesto gösterileri.. Haberleri izlersem eğer aklımı oynatacak gibi oluyorum. Aman Allah hele bir de yemek saatine denk gelirse, ne yiyorum,nasıl yiyorum,yemek mi beni yiyor belli değil! Saçma sapan bir ruh halinde dolaşıyorum ortalıkta. Tam bir manik depresif oldum. Bir şey okuyup, seyredip ya da dinleyip iki gözüm iki çeşme ağlıyorumda ağlıyorum. Yarım saat sonra tamamen alakasız başka bir duruma geçip kahkalar atabiliyorum ve bu halimden iyiye iyiye korkmaya başlıyorum. Tam,realite şovlarında "kocamdan çok dayak yedim, çok mağdurum" diye ağlayıp sonra Sezen'in şarkısındaki gibi "çakkıdı çakkıdı oynalayalım kız,hadi eller havaya" diyen insan modeli.

İşin tuhaf tarafı çevremdeki herkesin benzer bir durumda olması. Toplu cinnet hali diye özetlenebilir herhalde ancak. Yoksa, normal insan zihni altı yaşında çocukla evlenilebilir açıklamasını duyduktan sonra nasıl hayatına devam edebilir ki? Böyle bir insanla aynı havayı soluduğunu bilmek bile aslında nefesimi tutma isteği uyandırıyor içimde. Açıkça belli oluyor aslında kimi oksijen soluyor kimi karbondioksit. Hayır bitki desen o bile değil adam, bitkilerin en azından oksijen üretmek gibi vazgeçilmez bir başarısı var. 

Hayatın anlamını falan sorgulamayı geçtim artık. Sadece anlamak istiyorum: Neden? Nasıl bir çocukluk yaşadın da bu duruma geldin? Annen baban sana hiç ahlak, erdem, vicdan gibi kavramlardan bahsetmedi mi? Bilim adamları beynini incelese neyle karşılaşırlar? 

Düşünüyorum,düşünüyorum lakin bir sonuca varamıyorum. Geldiğim noktada durumum şudur ki: Allah'ını seven memleketin üzerine biraz zeka atsın!