Savaşın Çocukları

Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesi temelde; tüm çocukların eşit doğduğu,eşit haklara sahip olduğu ve çocukları doğrudan ilgilendiren,uluslararası bir konuda karar alınacağı zaman,önceliğin her daim çocukların birincil hakları doğrultusunda olması gerektiğini esas alır. Dünya üzerinde bu sözleşmeyi imzalamayan üç devlet var. Bunlar; Amerika Birleşik Devletleri, Somali ve Cook Adaları. 

Savaş, toplumun her kesimini derinden yaralar elbette. Ama, zihni tertemiz bir sayfa gibi yazılmaya hazır çocuk belleği, bunların içinde en fazla kararandır. Yapılan araştırmalar, korkuyla tetiklenen çocukların aşırı milliyetçi ve saldırgan davranışlar sergilediğini ortaya koymuş. Ölümü gören ve yaşayan bir çocuğun , evinde pamuklara sarılıp sarmalanarak büyütülen bir çocukla aynı davranış kalıplarını geliştirmesini beklemek hayal olurdu zaten. 

Tüm dünyada hükümetlerin politik ve ekonomik kazanç sağlamak uğruna uyguladığı şiddetin en büyük kurbanları çocuklar. Afrika'da açlıktan ölen, Somali'de çocuk asker olup öldüren ve ölen, Suriye, Afganistan,Irak, Malezya hatta bütün Orta Doğu'da terörizme maruz kalan.. Ve maalesef ülkemizde.. Son 24 yılda tam 569 çocuk öldürülürken, son üç yılda 1250 çocuk gözaltına alınıp, bunların 298'i tutuklandı. 

Rakamlar,araştırmalar,sözleşmeler.. Her çocuk bir numara, doğunca artan, ölünce eksilen. Daha geçtiğimiz Ağustos Sincan Dağı'nda kaç çocuğun susuzluktan ve açlıktan öldüğünü hatırlamıyoruz bile. Ve bugün, 21. Yüzyılda, teknolojik gelişmelerin altın çağını yaşadığı, Nasa'nın bir kuyruklu yıldıza uzay mekiği indirdiği, insanlar arasında iletişimin 24 saat sağlanabildiği bu dönemde tam da burnumuzun dibinde yine çocuklar ölüyor. Ve biz tüm bunlara rağmen görmemeyi başarıyoruz. Gözlerimizin değil kalplerimizin körlüğünden. Üstelik " Ölürlerse ölsünler, bizden değiller, kılımı kıpırdatmam" diyebilecek kadar. Ölümün dili, dini, milliyeti olmaz diye öğrendik biz. Ama maalesef yaşı oluyor. Bir çocuk öldümü insanlığın umudundan bir parça da ölüp gidiyor..