C-esaret

"Önemli şeyler bir anda yapılmaz,ufak şeylerin biraraya getirilmesiyle oluşur." 

Vincent Van Gogh

Oysa zaman hepimiz için çok acımasız ilerliyor aslında değil mi? Tam da bu yüzden, bir an önce başarmamız gerek. Yarına endişeyle bakmamak için, ardımızda ufak da olsa bir iz bırakabilmek için, rahat gezip,rahat yemek için, çocuklarımızı daha iyi okullarda okutabilmek için.. Bir an önce başarmak zorundayız. Çünkü sistem böyle işliyor. Gençken, dinçken, zihnimiz açıkken yapmalıyız. Çarkın içinde, savrulmadan, önemli bireyler olmalıyız.  Çünkü düzenin buna ihtiyacı var. Sorgulamayan görev adamlarına. 

Ego der ki;  " Ben yaptığım her işte en iyi olayım, herkes benden bahsetsin ve bunu en az çabayla, kendimi minimum düzeyde yorarak yapayım. " Egodur, ister ve insan dinler. Itiraf edelim, hepimizin içinde, yüzyıllar boyu olmasa dahi biz göçtükten sonra en az bir yirmi, otuz yıl daha hatırlanalım dürtüsü var. Adımız bizden sonra da anılsın, bilmem kim de ne iyi adamdı, ne başarılı işler yaptı densin. Belki de çocuk sahibi olmak bile ( insan soyunun devamlılığını sağlamak ulvi amacı dışında ) yarına bizi anacak birilerini bırakma isteğinden geliyordur.  

Cesaret etmek ve inandığın yolda yürümek demek, bir noktada toplumun sana dayattığı rolden sıyrılmak demektir. Bu nedenledir cesur insanların pek sevilmemesi, marjinal olarak görülmesi. Ya da daha da kötüsü deli damgası yemesi. 

Lakin cesaret, inançla harmanlandığı vakit meydana gelenler, hak ettikleri değeri eninde sonunda bulurlar. Öyle olmasa idi, bu gün Vincent Van Gogh adını hiç birimiz bilemezdik. Kendisine dayatılan kurallara uyan, yaratıcılığı deliliğin gölgesinde yitip giden nice insandan biri olurdu. 

Cesur olmak için ille kulağımızı kesmeye gerek yok. Kararlı bir adım atmak ve "yapamazsın-cıları" duymamak günümüz şartlarında gayet iyi bir başlangıç olacaktır sanırım.